ปัจจัยที่มีผลต่อค่าอิมพีแดนซ์หน้าสัมผัสของคอนเนคเตอร์

ช่างเทคนิคมืออาชีพควรทราบว่าพื้นผิวของหน้าสัมผัสคอนเนคเตอร์นั้นดูเรียบ แต่ยังสามารถสังเกตเห็นรอยนูนขนาด 5-10 ไมครอนได้ภายใต้กล้องจุลทรรศน์ในความเป็นจริง ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าพื้นผิวโลหะที่สะอาดจริงๆ ในบรรยากาศ และแม้แต่พื้นผิวโลหะที่สะอาดมาก เมื่อสัมผัสกับบรรยากาศ ก็จะก่อตัวเป็นฟิล์มออกไซด์เริ่มต้นที่มีขนาดไม่กี่ไมครอนอย่างรวดเร็วตัวอย่างเช่น ทองแดงใช้เวลาเพียง 2-3 นาที นิกเกิลประมาณ 30 นาที และอลูมิเนียมใช้เวลาเพียง 2-3 วินาทีในการสร้างฟิล์มออกไซด์ที่มีความหนาประมาณ 2 ไมครอนบนพื้นผิวแม้แต่ทองคำโลหะมีค่าที่เสถียรเป็นพิเศษ เนื่องจากพลังงานพื้นผิวสูง พื้นผิวของมันจะก่อตัวเป็นชั้นฟิล์มดูดซับก๊าซอินทรีย์ส่วนประกอบความต้านทานหน้าสัมผัสคอนเนคเตอร์สามารถแบ่งออกเป็น: ความต้านทานเข้มข้น ความต้านทานฟิล์ม ความต้านทานตัวนำโดยทั่วไปแล้ว ปัจจัยหลักที่มีผลต่อการทดสอบความต้านทานหน้าสัมผัสคอนเนคเตอร์มีดังนี้

1. ความเครียดเชิงบวก

แรงดันบวกของหน้าสัมผัสคือแรงที่พื้นผิวสัมผัสกันและตั้งฉากกับพื้นผิวสัมผัสเมื่อแรงดันบวกเพิ่มขึ้น จำนวนและพื้นที่ของจุดสัมผัสขนาดเล็กจะค่อยๆ เพิ่มขึ้น และจุดสัมผัสขนาดเล็กจะเปลี่ยนจากการเสียรูปแบบยืดหยุ่นไปเป็นการเปลี่ยนรูปพลาสติกความต้านทานการสัมผัสจะลดลงเมื่อความต้านทานต่อความเข้มข้นลดลงแรงดันสัมผัสที่เป็นบวกส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับรูปทรงเรขาคณิตของหน้าสัมผัสและคุณสมบัติของวัสดุ

2. สถานะพื้นผิว

พื้นผิวของหน้าสัมผัสเป็นฟิล์มผิวหลวมที่เกิดจากการยึดเกาะทางกลและการสะสมของฝุ่น ขัดสน และน้ำมันบนพื้นผิวของหน้าสัมผัสชั้นของฟิล์มพื้นผิวนี้ฝังอยู่ในหลุมขนาดเล็กของพื้นผิวสัมผัสได้ง่ายเนื่องจากอนุภาคซึ่งลดพื้นที่สัมผัส เพิ่มความต้านทานการสัมผัส และไม่เสถียรอย่างยิ่งประการที่สองคือฟิล์มมลพิษที่เกิดจากการดูดซับทางกายภาพและการดูดซับทางเคมีพื้นผิวโลหะส่วนใหญ่เป็นการดูดซับทางเคมี ซึ่งเกิดจากการโยกย้ายอิเล็กตรอนหลังจากการดูดซับทางกายภาพดังนั้นสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่างที่ต้องการความน่าเชื่อถือสูง เช่น ขั้วต่อไฟฟ้าสำหรับการบินและอวกาศ ต้องมีสภาพแวดล้อมการผลิตที่สะอาด การประกอบชิ้นส่วน กระบวนการทำความสะอาดที่สมบูรณ์แบบ และมาตรการปิดผนึกโครงสร้างที่จำเป็น และการใช้งานอุปกรณ์ต้องมีการจัดเก็บและการใช้งานที่ดีในสภาพแวดล้อมการทำงาน